กุหลาบสายใย - ครูประสาน มะกรครรภ์ (2)

กุหลาบสายใย ครูกลว.

ครูประสาน มะกรครรภ์ (2) 
(36ปี กุหลาบวิทยา 2492-2528)

กุหลาบวันวาน : ครูประสานใส่ใจ

ครูประสานเป็นครูที่เอาใจใส่นักเรียนมาก สอนวิชาเขียนแบบกับวิชาลูกเสือ ทั้งสองวิชาล้วนมุ่งฝึกความมีระเบียบ ความสะอาด และความอดทนใจเย็น
ว่ากันว่าวิชาเขียนแบบเอาไปต่อยอดเป็นสถาปัตย์ฯ-มัณฑนศิลป์ได้ เพื่อนคนสอบได้ที่หนึ่งนั่งหน้าสุดคนนั้นชอบมากๆ หน้าแบบฝึกหัดเขาจะขาวสะอาด ลายเส้นอินเดียอิงค์คงเส้นคงวา เส้นตรงลากเข้าหาวงกลมได้เนียนหาจุดหมึกหนาไม่เจอ
ตรงข้ามกับสมุดผมนะ มักมีคราบอินเดียอิงค์เป็นรอยอยู่ เส้นตรงกับวงกลมหนาบางเหมือนคนเขียนคนละคน
ผมชอบวาดการ์ตูนมาก การ์ตูนเป็นลายเส้นอิสระ แต่เขียนแบบเป็นลายเส้นบังคับ ผมจึงไม่ชอบวิชานี้เอาเสียเลย
ครูประสานจะเรียกนักเรียนทีละคนมาตรวจแบบฝึกหัดที่โต๊ะครู นานๆถึงจะเว้นสักครั้ง ผมขี้เกียจทำการบ้าน ก็หนังทีวียอดยูโดกำลังข้มข้น เนาย่าจะใช้ท่ากงจักรนรกพิชิตหงส์ขาวจอมตัวเบาได้หรือไม่ จะมีแก่ใจไปวาดเส้นตรงวงเส้นโค้งอีกได้ไง

สีหน้าครูประสานเรียบเฉยมากตอนสั่งให้ผมไปยืนรอ
นอกห้องตึกใหม่ มีนักเรียนถูกให้ออกมาอีกหกเจ็ดคน แฟนยูโดล้วน ที่จำได้มีจงเล้งขาประจำ กับอั้ยหร่อง คนหลังนี่พิศวาสวงกลมของแป้นบาสมากกว่า
วงกลมเขียนแบบมากมาย
พอตรวจทุกคนเสร็จ ครูก็ออกมา
นอกห้องพร้อมไม้เรียวคู่กาย เป็นที่รู้กันดีว่าครูประสานตีเจ็บ หวดเสียงไม่ดังแต่เจียบ ครูบางคนฟาดเสียงสนั่นแต่นักเรียนแอบยิ้ม ครูแต่ละคนพัฒนาเทคนิคต่างกันไป ล้วนซับซ้อนมีเอกลักษณ์เฉพาะตน
แต่ครูประสานจะอบรมก่อน ว่าเป็นนักเรียนก็มีหน้าที่รับผิดชอบ มึการบ้านก็ต้องทำให้เรียบร้อย ถ้าไม่ได้ทำมาก็ควรถูกลงโทษ
แล้วครูก็ชี้มาที่ผม สั่งให้มายืนด้านหนึ่ง บอกว่าคนนี้ไม่ทำการบ้านเป็นครั้งแรก ครูจะละโทษให้ แต่เที่ยวหน้าจะไม่มีการผ่อนผันอีกนะ
ผมก็รอดตัวไป พวกนักเรียนที่ยืนอีกด้านโดนกันคนละสามไม้ หน้าเบี้ยวนวดก้นถี่ๆไปตามกัน
โล่งอกนะ แล้วก็ประทับใจ คือซึ้งว่าครูจำเราได้ เราเป็นนักเรียนไม่เอาไหนคนหนึ่งของห้อง ในห้องมี40คน สามห้องมี120คน แล้วครูยังสอนหลายชั้น ในจำนวนนักเรียนหลายร้อยคนนี่ ครูประสานยังจำว่าคนนี้คนนั้นไม่ทำเป็นครั้งแรกอีกได้ย้งไง
ตั้งแต่วันนั้นผมก็ตั้งใจเขียนแบบมากขึ้น แล้วค่อยๆค้นพบว่า ลายเส้นบังคับนี่พอใช้ความพยายามก้บมัน ก็ค่อยๆชอบมันมากขึ้นได้เหมือนกัน ปากกาอินเดียอิงค์ทึ่เคยสบถใส่มันเพราะปล่อยหมึกพรวดในขณะกำลังเขียนเส้นเข้าด้ายเข้าเข็มอยู่ ก็ค่อยๆว่านอนสอนง่ายให้ควบคุมได้ดังใจ ทั้งหมดนี้เกิดจากกำลังใจ ยอมที่จะพยายาม พยายามคือความอดทนใจเย็น ซึ่งพาไปสู่ความมีระเบียบในที่สุด 
ในขณะที่วิชาอื่นอ่อนระโหยเพราะวันๆเอาแต่คุยเล่นกับเพื่อน ไม่ก็วาดการ์ตูนล้อเลียน วิชาเขียนแบบกลายเป็นวิชากู้หน้าพอจะเอาคะแนนมาอวดทางบ้านได้ และได้เห็นรอยยิ้มของครูทุกครั้งทึ่ตรวจการบ้าน

หลายๆปีผ่านไป มาเรียนกราฟฟิคดีไซน์ในมหาวิทยาลัยรัฐแคลิฟอร์เนีย ก็ได้ลายเส้นบังคับของวิชาเขียนแบบนี่แหละช่วยให้ขีดเขียนออกแบบได้สะดวก ผมจบด้วยเกรดดีทีเดียว ได้ทำงานในสายนี้ เป็นช่วงชีวิตที่แฮ็ปปึ้มากมาย

กล้บไปเที่ยวเมืองไทยกำลังเดินเล่นบนชั้นสองของตลาดใหม่สามย่าน ซุ้มอาหารต่างๆจัดกันเป็นระเบียบ ต้องมีชื่อเจ้าของติดแสดง เดินสำรวจมาถึงซุ้มกาแฟ เหลือบเห็นชื่อ: ประ... มะกรครรภ์ 
เอ๊ะ..........อ้าว
ก็เลยต้องแวะจิบกาแฟและคุยกับเจ้าของร้าน เป็นน้องชาย บอกว่าครูประสานเป็นพี่คนโต ผมขอเบอร์โทรและที่อยู่ครูเอาไว้:
204/1 ซอยบ้านช่างหล่อ
ถนนพรานนก เขตบางกอกน้อย
กทม.10700
โทร: (02) 418-4180
ตอนอยู่เมืองไทยต้องทำธุระให้เสร็จ กลับถึงสหรัฐฯจึงรีบโทร ครูประสานดีใจมากที่มีลูกศิษย์โทรทางไกลไปหา แม้จะนึกหน้าตาไม่ออกก็ตาม แกยังสุขภาพดีอยู่มาก ยังออกกำลังกายโดยการทำงานบ้านเองได้สบาย เราคุยเรื่องในอดีต เช่น ตอนออกค่ายลูกเสือเชียงใหม่ ซึ่งลูกเสือหนุ่มมศ.3หนีค่ายกลางดึกไปแอ่วสาวป่าซาง และตอนออกค่ายบางละมุงซึ่งครูไพฑูรย์กับครูประสานช่วยกันเรียงร้อยสักวาหาดจอมเทียนบนผืนทรายกลางแสงจันทร์เพ็ญ และแน่นอน ก็วกเข้าเรื่องวิชาเขียนแบบ ถามแกว่ามีนักเรียนเป็นร้อยๆคนในแต่ละปี ทำไมถึงจำได้ว่าคนไหนไม่มีการบ้านส่งเป็นครั้งแรก ครูหัวเราะ บอกว่า คนเป็นครูต้องรู้ ต้องจำให้ได้ แกเล่าว่าไปงานเลี้ยง'กุหลาบบาน'ประจำปี นักเรียนเก่าชี้ให้ดูรถครูทั้งหลายที่จอดอยู่รอบโบสถ์กาลหว่าร์ ถามว่าครูประสานทำไมไม่รวยเหมือนครูรุ่นใหม่บ้าง ครูก็บอกว่าเป็นครูรุ่นเก่า ครูรุ่นเก่าต้องใส่ใจลูกศิษย์ ไม่รวยไม่เป็นไร ขอให้ได้ทำงานในหน้าที่ให้ดีที่สุด ครูรุ่นเก่าไม่หากินกับนักเรียนด้วยการติวเก็บสตางค์

ผมโทรคุยกับครูประสานหลายครั้ง เนื่องจากเวลาต่างกันถึง15ชม. หลายครั้งก็ใกล้สี่ทุ่ม ครูก็ยังอุตส่าห์คุยด้วยเป็นชั่วโมง เล่ามาอย่างนี้ไม่ใช่ครูจะรู้จักผมเป็นพิเศษนะ ครูรู้ว่ากำลังคุยกับลูกศิษย์คนหนึ่งเท่านั้น

ครูประสานเกิดมกราปีกระต่าย นี้ก็ 92 แล้ว มีโอกาสอยากไปเยี่ยม ไปหาครูทึ่จำได้เสมอ ว่าใครไม่ทำการบ้านครั้งแรก...คนนั้น

เขียนไหว้ใจครู

วิทวัส มหิทธนันท์ 
Anaheim,USA

ศิษย์เก่ากุหลาบวิทยา รุ่น7 (2504-2513 รุ่นมศ.)